Technologie ocieplania domu

Jednym z podstawowych elementów podczas budowy domów jest troska o jego właściwe ocieplenie. Niepoprawna izolacja cieplna może prowadzić do poważnych problemów. Zimą, problemem może być nie tylko niedogrzanie pomieszczeń mimo innych źródeł ogrzewania, które też mają swój koszt, a także występująca z czasem pleśń i wilgoć. Latem natomiast, dom nagrzeje się tak mocno, że upał wewnątrz będzie nie do zniesienia, co z kolei może łączyć się z zakupem klimatyzacji.

Obecnie jest dostępnych wiele sposobów na ocieplenie domu. Do jednych z najchętniej wybieranych zaliczają się pianka PUR -poliuretanowa i wełna mineralna ze skalnego lub szklanego włókna. Oba te formy mają swoje wady i zalety, jednak jest wiele czynników, wpływających na ich częste wykorzystanie.

Pianka poliuretanowa

Pianka poliuretanowa jest formą ocieplania domu, która wyróżnia się głównie sposobem aplikacji i szczelnością. Po naniesieniu w postaci natrysku, pianka stopniowo rozrasta się, ze względu na co ma możliwość dostosowania się do każdego podłoża oraz wypełnienia wszystkich zakamarków. To sprawia, że ten rodzaj izolacji, daje wysoką gwarancję szczelnej ochrony i zmniejsza ryzyko tworzenia się mostków termicznych.

Pianka poliuretanowa wyróżniana jest na dwa rodzaje: piankę otwartokomórkową i zamkniętokomórkową. Różnica między nimi jest znacząca. Piana zamkniętokomórkowa posiada świetną izolację termiczną ( trochę lepszą od otwartokomórkowej), nie jest paroprzepuszczalna i nie wchłania wody. Kiedy wyschnie jest bardzo sztywna, co może wpływać na jej uszkodzenia. Piankę otwartokomórkową stosuje się częściej na poddaszach. Jest ona niezwykle lekka, a dzięki swojej elastyczności dostosowuje się do konstrukcji i się jej trzyma. Przepuszcza wilgoć lepiej niż zmiennokomórkowa, ale nie posiada skłonności do wchłaniania wody.

Zalety i wady pianki poliuretanowej

Do zalet pianki poliuretanowej, poza doskonałym dostosowaniem do podłoża, zalicza się w głównej mierze prosta aplikacja i wysoki poziom izolacji termicznej. Pomimo różnic między pianką otwartokomórkową, a zamkniętokomórkową, poziom wodoszczelności w obu przypadkach jest bardzo wysoki. Lekkość pianki jest z pewnością wielkim atutem, dlatego że jej zastosowanie nie obciąża konstrukcji domu. Dodatkowo pianka nie będzie dobrym pożywieniem dla gryzoni, ze względu na co nie zagnieżdżą się w domu zbyt chętnie. Jest również dobra w przypadku izolacji akustycznej.

Do wad pianki PUR trzeba dodać głównie jej koszty. Za piankę świetnej jakości zapłaci się wyższą cenę, niż na przykład za wełnę tak samo doskonałego wykonania. Pianka PUR wypada także gorzej pod względem odporności na ogień. Posiada ona klasę odporności E, czyli jest łatwo zapalna, ale w płomieniu topi się i zwęgla, a po zgaszeniu ognia samodzielnie gaśnie.

Można spotkać też dużo obaw, co do stosowania pianki z uwagi na zdrowie, jednak liczne badania wykazują, że jej szkodliwe działanie ma miejsce tylko w czasie aplikacji oraz utwardzenia pianki, czyli od 48 do 72 godzin. Wtedy lepiej nie używać pomieszczenia, a przy aplikacji stosować specjalny kombinezon i maskę. Później nie wykazuje już szkodliwości.

Ocieplanie wełną

Wełna mineralna jest równie często stosowana do ocieplania domów, co pianka PUR. Bardzo dobrze izoluje ciepło i ma świetną przepuszczalność. Dodatkowo dobrze położona, będzie przez lata zachowywać swoje właściwości, których też jest wiele. Zazwyczaj są to płyty, maty albo połacie materiału, które dopasowuje się do ocieplanej przestrzeni i zazwyczaj potrzeba nałożenia dwóch warstw dla najlepszego, optymalnego działania.

Istnieją dwa rodzaje wełny mineralnej. Są to: wełna skalna wykonywana z dolomitu, bazaltu lub kruszywa wapiennego oraz wełna szklana, która powstaje ze stłuczki szklanej z recyklingu oraz z piasku kwarcowego. Żeby powstała mata lub płyta, zebrany materiał topi się w wysokiej temperaturze, a potem rozwłóknia. Później, dokłada się specjalne żywice i nadaje właściwy kształt.

Wełna szklana jest lżejsza i ma większą sprężystość oraz ma trochę lepszą zdolnośc izolacji od skalnej, jednak obie mają wysoką jakość i bardzo zbliżone właściwości. Wełnę skalną częściej używa się do ocieplania poddaszy.

Zalety i wady wełny mineralnej

Główną zaletą wełny mineralnej jest jej zupełna odporność na działanie ognia. Posiada ona najwyższą klasę A, czyli stanowi przeszkodę dla ognia w trakcie pożaru. Dodatkowym plusem jest wspaniała izolacja akustyczna, znacznie lepsza od pianki poliuretanowej, co zawdzięcza swojej wadze i sposobie wykonania. Ponadto wełna mineralna jest bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne, dzięki swojej sprężystości. Warto też zauważyć, że jej koszt jest mniejszy w stosunku do pianki PUR.

Do wad wełny należy zaliczyć ryzyko nasiąknięcia wodą. Nie nabiera ona wody zbyt szybko, jednak jeśli tak się stanie, trudno jest ją osuszyć, co może prowadzić do powstawania pleśni i grzybów. Istotne jest zatem użycie paroizolacji. Innym znaczącym minusem jest to, że wełna może zostać źle zainstalowana, ponieważ trudniej wypełnić nią szczeliny. To sprzyja utracie izolacyjności oraz powstawaniu termicznych mostków. Z kolei masa wełny mineralnej znacząco obciąża konstrukcję budynku.

Ponadto wełna bardzo łatwo pyli, zwłaszcza w trakcie jej nakładania, dlatego tak samo jak przy korzystaniu z pianki PUR, konieczne są środki ostrożności. Prawie w ogóle nie zdarza się, by była źródłem uczulenia w czasie użytkowania domu.

Pianka PUR a wełna mineralna

Zarówno pianka PUR jak i wełna mineralna mają swoje wady i zalety, jednak dla każdej z nich znajdą się właściwe zastosowania. Wybór między tymi dwoma materiałami powinien zależeć od indywidualnych uwarunkowań i oczekiwań. Warto mieć na uwadze najistotniejsze czynniki, takie jak ceny ciężar, ognioodporność czy możliwość wchłaniania wilgoci i samemu zdecydować, jakie rozwiązanie będzie najkorzystniejsze.